Refrein:
't Kiendje van tant Berb is gebaore, mit de fiësnaas op en medaaije op de boek.
In zien flesj wòl 't allein mer jònge klaore en tot äövermaot van ramp allein mer beerke in zien kroek!
't Kiendje van tant Berb is ein hiël apaart geval, den twiëden daag wòl 't al nao ein vastelaovesbal!

't Waor väör vastelaovend, toen 't kiendje woor verwach,
tant Berb haw zich väör de zekerheid in bèd gelach.
Mer toen 't kienje kaom, haw zich toch jederein versjrik.
M'n dach, waat is dat väör ein raar geval dat hie noe lik?

Nònk Sjang, dae waor van streek, hae wòs neet waat t'r zègke moos,
hae koos auch neet begriepe wie dat allemaol koos.
Want toen 't väör den iërste kiër in bèdje haw geplas,
toen wòl 't geine luier òm mer eine sjluppejas!

In de buurt dao woor vertèld van: 'Höb g'r al gehuërd,
waat ter mit dat kliendjeje van tant berb is gebäörd?'
Mer 't kiendje zelf troch zich nörges get van aan,
't haw d'n iëste kater van ein stökske in zien vaan!