Refrein:
't Lètste hemd, dâ hèt gèn tesse, dus motte hier ów dorst mar lesse.
't Hèt gèn zin um alle jaore 'n dikke knip bijèn te spaore.
Wïj zien hier ien dit lèève um 'm van ketoen te gèève.

Ons tante Dien, die hèt toch steeds gezèt, dat 't letste hemd gen tèsse hèt.
Dus lèèf nie as èn krint, mar gôt 's lekker dör 't lint.

't Lètste hemd, dâ hèt gèn tesse schat, smiet d'r nog mar ènne ien ów görgelgat.
En kiek nie op 'ne cent; 'n röndje vör de heele tent.

En straks stôdde en d'n himmelpoort, smiet dus vör dèn tied òw cente aoverboord.
Daor zing ik zonder spiet, ja, ân 't ènde van mien lied :