Iech zaog in Mestreech nog zjus mer 't leech,
dao keek heer euver de rand vaan mien weeg.
Zie straolend geziech betouverde miech.
Kòs iech noe mer vraoge: 'Zègk sjat, wee bis diech?'
Iech waor gans vaan slaag, keek oet nao d'n daag,
tot iech op eige bein kós stoon.
Iech dach toen al rap, wat is dee toch knap,
dao wèl iech beslis 'ne kier mèt op stap.

Iech wow mèt häöm goon, zow heer dat verstoon?
Mer dzju nog, iech kòs toen gaaroets nog neet stoon!

Refrein:
't Is lesteg um rechop te koume, rech te koume, op te koume.
't Is lesteg um rechop te koume, iech val ederskier weer um.
't Is lesteg um rechop te koume, rech te koume, op te koume.
't Is lesteg um rechop te koume, iech val ederskier weer um.

Mie vrundsje Zjeraar späölt bij de famfaar.
Is heer in mien buurt veul iech miech nogal raar.
Gaon dèks mèt häöm mèt, es zien mazjorèt,
en veul daan tot heer gans d'n daag op miech lèt.
Iech höb serieus, hiel väöl sjans vaan dee reus,
meh 't maak miech get nerveus.
Breek iech miene nek, bij d'n dans mèt dee stek,
daan strukel iech en val charmant in d'n drek.

Iech dink: wat 'ne pech, dee sjat löp miech eweg.
Wie kom iech in godshieresnaom noe weer rech?