't liedje van ome grad - oet de revu: 'rundje Bliërick op de kannepee'

Tekst: 
Frans Driessen, Ben Verdellen & Sef Gubbels
Muziek: 
Frans Driessen, Ben Verdellen & Sef Gubbels
Artiest: 
Wiel Goppel
Plaats: 
Blerick

Ik had in Lottum ein boerderie, die waas god weit wat waerd.
Zô'n doézend verkes ziej aan ziej, met hônderdvieftig paerd.
En kiepe heel ik veur de jen, veur iddere hen ein eige ren.
Die hadde dao ruum baan, met idder einen haan.

Ik had in Lottum ein boerderie, met doézend morge grónd.
Dao sprông 't kniénsvolk ziej aan ziej met schäöp en geite rond.
De kuuj die speulde ouk nog mei, veur iddere koe en eige wei.
Die hadde zet vertier met iddere eine stier.

Ik had in Lottum ein boerderie, die heb ik good verkoch.
Femiélie steit noow in de riej, is erg aan mich verknoch.
En jônge vrouwluuj kriég ik zat, aan iddere vinger eine schat.
Ik bin wie stier en haan ôntzettend good d'r aan !

Refrein:
Ome Grad, Ome Grad, dae haet van alles zat.
En as-se de helf ouk euverdrief, is d'r nog ein helf die euverblief.
Ome Grad, Ome Grad, det is ôzze femiélieschat.
Zô'nen ome haet nog neemus, nae nog neemus oëit gehad !