Veur de eine un godin, veur d'n angere un heks.
Mich hease betoverd, kiek mich aan en maak mich gek.
Doe bus mien fiesje, mien letste oet de fles.
Twieje heng de luch in en drie in de tes.

Met dich wil ich leave, door dien uig wil ich kieke,
hoof t' leave neet mier met druime te ontwieke!
Onbesjriefelijk, wat ich sjrieve ken,
euver mien meadje met de dubbel N!

Doe sjtroals in de weareld, treks mich euveral in mei,
de berg van t' leave same aaf op un sjlei.
Op un roze wolk weggegoan, noar un beater besjtoan.
Doar drieve we den op door, blieve noeit mier sjtil sjtoan.

Met dich bun ich neet bang, ren ich nurges mier veur weg.
Pak ich dich in mien erm hub ich t' leave in heng.
Ongehuurd wat ich zegke ken,
euver mien meadje met de dubbel N!

Met dich veul ich mich good, auch al geit t' mich sjlech,
bun noeit mier allein.
t' Wuurd vanzelf weer Sinterkloas:
Twieje pekskes met un choclade N!

Wat d'r nog komme geit ken nemes nog zegke.
Det zou auch neet good zien om det bloet goan te legge.
t' Verleeje is van os, ken noeit verangerd weare.
We fladdere door os leave wie un kiep zonger veare!

Vleege same waal umhoeg as t' ing d'r zal komme.
Leave veur altied, loate de doed maar verdomme!
Zinge we dit nummer hel door de kerk,
euver mien meadje met de dubbel N!