't puupke

Plaats: 
Maastricht

Bron: Mestreechter leedsjes-cahier, Nommer 1, 2e drök, Thei Bovens

Naodat veer us in Kanne oonlangs ins flink hadd vermaak,
voldoon jao, door de göl oontvangs, bespraoke veer die zaak.
'ne Zekere vrund verzeukde miech: 'Zègk, lollige compeer,
maak us e möpke of gediech, de deis us väöl plezeer'.
Vaan tiderie tralala, lalala, la la, tiderie tralala, lalala, la la.

E möpke, dach iech erm blood, jeh, hadste noe mer stof.
E Puupke! maakde alles good, dat moos't zien, dat trof.
Meh wee't doog, iech weit 't neet, 't waor e raar geval.
't Puupke is 't, wie d'r zeet, wat iech bezinge zal.
Vaan tiderie tralala, lalala, la la, tiderie tralala, lalala, la la.

't Puupke, ach, wat maak 't fris, he! wat 't uuch verliech.
Jao, 't is gezoond, dat is gewis, dat veul iech deks aon miech.
Want höb iech soms pijn in m'n zij, bin neet op mei gemaak.
Daan laot iech 'n poep of drei, somswijle tot 't kraak.
Vaan tiderie tralala, lalala, la la, tiderie tralala, lalala, la la.

Ein damespuupke klink dèks raar, somswijle wie 'n trompöt.
Dat nuanceert wie 'n guitaar, 't is aordig wie dat flöt.
Die puupkes weure dèks versjrik, door struzak of toernuur.
Wat is al menn'ge poep gestik, door zoenen tureluur.
Vaan tiderie tralala, lalala, la la, tiderie tralala, lalala, la la.

Soldaotepuupkes foi, foi, foi, dat is get, da's affreus.
Dat kump jao door de rattetoei, en door 't fien gemeus.
Iech stoont lès achter zoene vrund, nou, 't waor de meujte weerd.
Iech veel jao seffens van me punt, en waor geklorformeerd.
Vaan tiderie tralala, lalala, la la, tiderie tralala, lalala, la la.

E pacherspuupke rom, bom, bom, jao, da's de meujte weerd.
Dat kraak soms wie e Krupp-kanon, of 'n oonweer in de veert!
Iech trof zoen hierke lès in 't veld, dee waor wel neet te pas.
'r Blaosde ziech mèt väöl geweld, de slippe vaan de jas.
Vaan tiderie tralala, lalala, la la, tiderie tralala, lalala, la la.

Ach dokter, dokter komp toch mèt, menier dee is vol pijn.
Heer krup daan in, daan oet 't bèd, gebruuk gein medicijn.
Wat! Wèlt 'r neet, we sapperemint, en haolde gaw z'n spuit.
'r Zat menier e lavvemint, dao góng 't wie 'n fluit.
Vaan tiderie tralala, lalala, la la, tiderie tralala, lalala, la la.

Ach puupke, puupke puupke teer, ach poep wat deiste good.
Jao, diech verfris de renteneer, en ouch d'n erme blood.
Noe puupke, ei verzeuk höb iech, kom neet miech oonverwachs.
Wat höbste mennig daamke liech neet in 't verleeg gebrach.