't Stjeit weer veur de deur, ich raak al euversjteur,
want vastelaovend viere, det haaje weej in iere.
Ich weit neet of geej wis, det det 't sjoënste is.

Refrein:
Kôm, zwëij ens met die hendjes, want weej gaon d'r veur.
ôs muulke sjoen gekleurd.
't Is weer vastelaovend, wat zoë kort maar veur ôs deurt.
Dus zjwëij met die hendjes, want weej gaon d'r veur,
't is weer zoë gedaon.
Want is 't sjtraks den weer zoë-wiet,
haes-ze sjpiet des-ze neet haes mei gedaon.

Dit môt blieve besjtaon, en noëjts verlaore gaon.
Ôs blaage en weej aaije zien dao waal veut te paaje.
Is jongk door aad gelierd, den geit det neet verkierd.