In 't stroatje kling bin ich geboare, dat is get wat ich noets vergeet.
Woa ich versjleet mieng vleegeljoar, woa ich gedeeld han leef en leed.

Refrein:
Loop ich zoë langs der watertoere, dink ich an vreuger joare truk.
Wen t'soavends dan die sterre loere, herinnere zie an sjtil geluk.
Wen t'soavends dan die sterre loere, herinnere zie an sjtil geluk.

De ieschte moal dat ich mit ee maedje s'zondes ovends wandele gong,
dat woar langs ut Bunger paedje, bis dan der watertoere vuur os schtong.

Wie ich die zaag: 'Van dich kan ich houwe', doe woos dat kink al gauw bescheet.
En later zint vier dan goa trouwe, bis huu deed mich dat nog nit leed.

Vergange zint noen och die joare, maar nog deed mich 't noch nit leed,
dat ich in 't stroatje bin geboore, ich bin doch sjtolts te zieë ing Geet.

En loer ich sjtraks oet 't himmels poatje en zien uch dan wer hei bijee,
uch auw bekinde oet 't stroatje, dan zaan ich sjtil: 'Alaaf de Geet'.

Laatste refrein:
En zien ich dan der watertoere in gedanke vuur mich sjtoa,
wen t'soavends dan die sterre loere, weul ich nog ins noa 't stroatje goa.
Wen t'soavends dan die sterre loere, weul ich nog ins noa 't stroatje goa.