't Tapmesjien

Tekst: 
Hannelore Winter
Muziek: 
Jan Derijk
Artiest: 
Hannelore Winter & Jan Derijk
Plaats: 
Venlo

Wae kan vergaete, as d'r gen dröpke in de kraan miér zit.
Wae kan neet aete, as d'r ein kiepke zien haan vergit.
Dae luét zich bringe nao ein kefeeke in de stad.
Dao kinste zinge beej eine kraan dae haet nog zat.

Refrein:
Det is ein vastelaoves-tapmesjién,
det mak meziék um van de wap te zién.
En dan dao naeve ein paar auge die neet dauge,
maar die kaorebloomeblauw van de jenever zién.
Det is ein vastelaoves-tapmesjién,
det mak meziék um van de wap te zién.
Dan is 't laeve neet verdaon Merie.
Kans neet mier staon Merie, dus laot maar gaon Merie.

Dich môs neet kriéte umdet 't lache dich vuél baeter steit.
Dich neet verbiéte as 't gelök ein ander sträötje geit.
't Beste pepke, as dich 't lache neet miér baat,
det is ein klepke noow maak dien börsje maar ves naat.