't vastelaoveskiendje
't Waas 'tig jaor truuk, os pap en mam op vastelaovespad.
Van dao nao heej, nao det kefee, ze leepe alles plat.
Mèr nao 't achste welske, reep os mam inens och-jee.
't Sjoenkelt mich mèr door, jao, volgens mich is det 'n wee.
D'n dokter, dae wor zaat, en kwaom dus veulste laat.
want wie hae aan de deur sjtong, gaof os pap 't èrste vaat.
Refrein:
Ich bin gebaore mèt vastelaovend,
en mèt de fles groet gebrach.
Mien èrste oare, heb ich gezwoare,
ich leef vort, altied in dae vastelaovesprach.
En ich gaon door zoe lang ich kin,
mich probeere, te amuseere.
Gaon d'r neet tegenin,
det ich ein vastelaoveskiendje bin.
De lètste jaore moog ich dan mèt pap en mam op sjtap.
Allein, ich krieg gen beer, mèr prik en appelsap.
Toch wou ich hiel gaer preuve, wat ein pilske eigenlijk waas.
Dus leep ich nao d'n tap toe, en besjtelde mich ein glaas.
Os pap zoag 't te laat, trok mich nog van 't vaat.
Mèr 't kos mich niks mier schille, toen waor ich al knonnezaat.