Veer hauwte allemaol van de zòn en trèkke gaer èns droet.
Mèr kump 'n flinke raegebuuj, geit geinen einen droet.
Hie sjteit 't huske van 't waer, hie kloppe veer èns aan.
Veer komme zònnesjtraole haole, haole.
Es 't vruike mèr nao boete geit, dan kump de raege neit.

Refrein:
Vruike, vruike, kòm doe toch nao boete en weg is de kauw.
Vruike, vruike, jao, dan is den hemel weier blauw.

Veer hauwte van de raege neit, bedurf òs dèks de sjpas.
Veer hauwte neit van natigheid, papluuj en raegejas.
D'rom vraoge veer och mènke leif, blief bènne estebleif.
Dan houve veer neit te sjoele, sjoele, sjoele.
Doe mènke mit die raegewaer, veer zeen dich toch neit zo gaer.

Refrein:
Mènke, mènke, blief doe noe mèr bènne, dan reigent 't neit.
Mènke, mènke, diene raeg dae deit òs verdreit.

In 't huske is soms waal èns sjtried, wae aan de deur maag sjtaon.
Mèr kump de sjoone zomertied, is 't vruike neit te sjlaon.
't Sjteit dan gaer hie in de deur, geef alles 'n gouwe kleur.
De zòn die blif dan sjiene, sjiene, sjiene,
en 't mènke dat de raege brach, wurt hartelijk oetgelach.

Refrein:
Vruike, vruike, sjteis doe in 't deurke, dan höb veer goud waer.
Vruike, vruike doe wits toch dat höbbe veer gaer.