't Waor op 'n zomernach, op de Plaza Domingo kloonk meziek.
En in de maonesjien zaog ich Guanita, miene druim.

Woe de condor vleug euver 't witte land,
en de zon daor blink, sjus wie goud.
't Is e sprookje dao wie oet doezend jaor.
Ich zaog heur gezich, twieë auge zagte mich:
'ch Wèl met dich mien ganse laeve door.
Dao woe ich mien hart aan dich verloor.

Refrein:
Mexico, en veer gaon noe mèt dich al door die wèrrem zomernach.
Mexico, es gitare weerklinke höb ich toch aan dich gedach.
Mexico, en veer dansde met ein in diene sjoene maonesjien.
Met dich in Mexico, wat kin nog sjoener zeen ?

En in eder land woe dien melodie
hie of dao weer evekes klink,
dick ich aon dich trök, dich gaofs mich gelök.
Guanita, ich wèl weer bie dich zeen.
In dat hiel sjoen en heerlikke land.
same mèt os twieë, doa hand in hand.