't zit noe eimaol in oos zittesj bloud
Braazel en wauwel en heel gèt sjaele kal,
verköp me hie ummer, mer neit mit carneval.
Dan wurt 't gansj angesj, me is zoo heerlik blie,
en deit dan zie maske veur ènnige daag opzie.
Geef zich dan richtig wie 't karakter is,
och, deig me dat ummer, 't sjpaarde ergernis.
Jao, mit vastelaovend, dènk jeder zoo veur zich,
eimaol in 't jäörke dan ammezeier ich mich.
Refrein:
Jao, jao, jao 't zit noe eimaol in oos Zittesj bloud,
vastelaovend viere veer hie goud.
Wilt me dat ouch soms èns taegegaon,
't geef niks, ummer blif dat hie besjtaon.
Altied braaf zich veurdoon, dat vilt zjwaor,
waerd daorom angesj, eine keer in 't jaor,
op verkleid uch al, nao 't Marottebal.
Vivat oos Carneval!
Waert geer get auwer en geit 't neit zoo vlot,
och tröös uch en treurt neit, da's jeder miensj zie lot.
Dènk dan mit verlange aan vruiger jaore trök,
och, gunt auch eur kènjer dae sjpas en dat gelök.
Doot nog ei dènske, al geit 't auch get sjtief,
want toch lach 't hèrtje uch daobie nog in 't lief.
En kump dan eur jònkvrouw in de gedachte weier,
sjraap dan eur kael èns en zèng d'r mit plezeier.