't Zien de buim, 'n kaoreveld, wo ich van druim,
'n baek vertelt wat aan de karresjpaore van 'n paedje
de kleure van de paarse hei,
'n kruuts en dan 't greun in mei
ich bin verleef op dich es op 'n maedje.
Wo daag en nach de mienrouk sjtink
dao lik de plek wao ich aan dink

De bis te sjoeën um waor te zien
es in de gouwe zónnesjien
diene Maas ómzuimp door bosse lik te blinke
dao höb ik aan 'ne hand mit eelt
gehuuld gelachen en gesjpeeld
mien zude, ich zal altied aan dich dinke,
aan dich dinke.

dao wao mien weeg geschómmeld woort
't laevensleech mich óngesjtoord
leet kieke nao de plek wao 'ch bin gebaore
ik waar te klein en wis nog neet
dat elke sjtein dae zoeë mar leet
nog waerde veur mich kreeg in later jaore
Wo langs de waeg 'n beeldje hink
dao lik de plek wao ich aan dink.

De bis te sjoeën um waor te zien
es in de gouwe zónnesjien
diene Maas ómzuimp door bosse lik te blinke
dao höb ik aan 'ne hand mit eelt
gehuuld gelachen en gesjpeeld
mien zude ich zal altied aan dich dinke,
aan dich dinke.

Ach wat ich zing det is veur mich
herinnering, toch höb ich dich
verborge heej van binne mitgedrage
mar wao ich gaon nao dörp of sjtad
es klokke sjlaon dan weit ich dat
in 't zude ouch 'n klökske haet gesjlage.
Wo saoves nog 't ang'lus klink
dao lik de plek wao ich aan dink.

De bis te sjoeën um waor te zien
es in de gouwe zónnesjien
diene Maas ómzuimp door bosse lik te blinke
dao höb ik aan 'ne hand mit eelt
gehuuld gelachen en gesjpeeld
mien zude ich zal altied aan dich dinke,
aan dich dinke.