Te gek óm los te loupe
Dén éllefde november zag Ketrienke taege Pit:
'Dae vastelaovend vénj ich groate larie
Want optoch en verkleije is toch awwerwétse sjit,
Ich pas, ich doon neet mit aan dae bombarie
Weer gaon dit jaor op wéntjersjport, weer reize mit de trein.'
Mer Pit haw sjtil de vot in en hae kuumde dit refrein.
Refrein:
't is te gek óm los te loupe,
Óm nao dae dure wéntjersjport te gaon.
En dao vergaefs op lol te zitte houpe,
Óm daste op die latte neet kéns sjtaon.
't is te gek óm los te loupe,
Este neet van vastelaovend hils.
Want zoan plezeer kénste net koupe,
Dat krigste gans veur niks esté dat wils.
Ketrienke kaom de berg aaf en verloor 't aevewich,
De sjlalom wól verdomme weer neet lökke.
Twië énkele gebraoke en ein blötsj in 't gezich,
Noe sjravelde 't róndj mit gips en krökke.
En Pit dae dach aan Obbeech, vastelaovend en nog mie,
Hae sjödde ziene kop en zag: 'Dat is de létste kier.'
En vastelaoves-zunjig waor Ketrien en Pit weer trok,
Dén optoch sjtóng gereid óm te vertrékke.
'Miljaar Ketrien' zag Pit 'noekiek weer höbbe nog gelök,
Kóm laot ós same mit door Obbeech trékke'
Ketrien zaot in de rolsjtool en dao achter dansde Pit,
En zéngendhaere trokke ze toen mit dén optoch mit.