Tied mós-ze make
Ooze Sjarel en Marieke leef
ze höbbe de kènjer nog neet groat
Ze laeve wie os leeve Hiejer ’t geuf
en wirke veur hun broad
’t Ganse jaor is dao de zörg
veur de grootste tot de klinste poet
Mer taenge de vastelaovestied
den gaon ze same droet, want
Refrein:
’t is egaal, gans egaal
of ze tied höbs, neet of waal
vastelaovend mòs te viere
höbste zenuwe oppe maag
en auch de zörg van alle daag
des egaal, des gans egaal
Hei Marieke, doe lekker prieke
pak noe èns effe miene erm
danse weer òs effe werm
nog get roesj om de sjnoet
en bóntje kleuërkes in ’t gezich
zaet dae Sjarel, leeve sjat
zègk èns, wie vundj-ste mich
Ooze Sjarel en Marieke leef
gaon door ós sjtad flanere
mit de poete en den hieële kraom
zich lekker ammezere
Ze dènke neet mieë aan d’n tied
en auch neet mieë aan mörge
want veur dae eine kieër in ’t jaor
mot mörge dao mer veur zörge, want