Van mèn op pad, den auto gestart
D’r was iets mis, hej liep nie zu hard,
Daarna kreeg ik ôk nog un lekke band
Wat un pech, wat un pech, wat un pech

Ik zie nog bej d’n tandarts gewèst,
Wa gaten gedicht, ut was nie zu best
Hej had ut al ôver un kunstgebit
Wat un dag, wat un dag, wat un dag

Vanaovond as ik thuus kom, doe ik echt gèn bal,
Ik dink dat ik mar op de bank nèr val
Vur de buis, de vuut omhoog,
dèt is het letste wat ik nou nog zuuk.

Refrein:
Jaaaaa, tis vandaag wel wèr moi gewèst
Ik duuj niks mèr, vanaovond goj ik echt nie mèr uut,
Jaaaaa, tis vandaag wel wèr moi gewèst
Bekiek het mar, kzie muuj en heb pien an mien vuut.

Un vrije dag, ik goj es op pad,
Mit de fiets noar de bus, de trein noar de stad,
Mar als ik trug kom is mien fiets wèr gejat,
Wat een pech, wat een pech, wat een pech.

Loat kwam ik thuus, ik was hôst kapot,
De vrouw haj gekokt, kreeg niks dur de strot,
Ik zie van élend noar de nest gegoan,
Wat een dag, wat een dag, wat een dag.

Hej minse, de lamp gèt hôst uut……..