Refrein:
Neum mich gen hertje, baerke, torteldoéf ôf moés,
want dân geis-se straks wis allein naor hoés.
Jao, wil-se mich, verknal dân ni dien kans,
met dae biëstepraot hes-se gen sjans.
Neum mich gen hertje, baerke, torteldoéf ôf moés,
daen halve dierentuin löt se mâr thoés.

Zeen ik dich heej dees Vastenaovesdaag,
kriég ik flot kriebels, ônder in de maag.
Mien hertje bônkt hiël hârd, ik krieg ut werm,
en neem dich stevig vas tusse mien erm.
Zeg schat wils dich messchien,
mien tortelduufke zien?... Nae!

Want ik bin mins, dât huürs-se al hiël gauw,
ik roop gen boe en zeker gen miauw.
Dus wil-se wât vân mich, jao vur mien part,
mâr laot die boerderiej beej Roeffe Mart.
Zeg mich in mien gezich,
gewoën ik hald vân dich.