Gezònge: Hans Mans

Refrein:
Träöt ens, träöt ens !
't Guf neet wie of waat, maar träöt ens !
Gangk ens met ein joekskepel op stap,
träöte op de straot en träöte aan den tap.
Träöt ens, träöt ens, dao zit nôw net de kneep.
Want zoëlang aste nog kins träöte, biste nog gen alde feep.
Want zoëlang aste nog kins träöte, biste nog gen alde feep.

Einen hoëggeliérden hiér, dae zuk al jaore,
wao dae gooje geis in Venlo toch aan leet.
Maar hae zaet: ' Ik kan 't neet verklaore,
wie det zit, wie det kump, ik weit 't neet '.
Zaet einen doëdgewoénen man: ' 't Is zoë simpel as maar kan: '

En ein hoëggebaore vrouw, die kiek nao ônder,
as daen bônte storm weer door ôs straote geit.
En zeej zaet: ' 't Is eeders kiér ein wônder,
wie det löp, wie det springk en wie der dreijt. '
Zaet eine kleine snôtterblaag: ' As ik ôch ens raoje maag: '

Einen hiélen hoëgen hood, dae is 'nt klage,
zaet: ' Ik staon maar alzelaeve op de kop,
ik kan det gehoebel neet verdrage.
Stuupke aaf, door de gäöt en stuupke op.'
Dan zaet ein alde zjimmie-muts: ' Veul dich ens aan diene bluts: '