't Is weer carnaval in Stein, vöel laeve in de boet.
Al staon ich wankel op de bein, toch wil ich altied droet.
Ich loup de cafees oet en in, mit omgedriède jas,
want mit die vastelaoves-daag hilt mich gei paerd miè vas.
En daorom roop ich dit: Kôm hie, dan gaot geer mit.

Refrein:
Weer houwe op de trommel en gaeve eine vaeg,
weer sjörge door de steegskes en rolle langs de waeg.
Weer tröte op 't trötje en blaoze op de blaos,
weer snatere en tatere en maake vöel geraos.
Tröte, tröte, boem, boem, gank noe oet de waeg,
retteke tetteke, boem, boem, ich gaef noch eine vaeg.
Tröte, tröte, boem, boem, gank noe oet de waeg,
retteke tetteke, boem, boem, ich gaef noch eine vaeg.

En euveral wo ich auch kom, doa is 't baordevol,
de luuj, die amusere zich, ze höbbe hièl voël lol.
In miene omgedrièjde jas veul ich mich neet allein,
ich dènk dat ich ein rundje gaef veur alle luuj van Stein.
En daorom roop ich dit: Kôm hie, dan gaot geer mit.

Ich kaom dao ônger op 't plein en dach: wat zuuste hie ?
Doa waore vöel luuj grwoat en klein, die tröt, dat waor mien Merie.
Ze zaog d'n omgedrièjde jas en zag: Jông, wèts te waal,
doe höbs mien ganse hoeshoud-beurs, dao bie dich in de maal.
En daorom reep ich dit: Kôm hie, dan gies te mit.