Voelheet is miech ónbekankd, toch jruit d'r boech mar wieër.
Mieng moalstiet is erg aafjesjlankt, toch jruit d'r boech mar wieër.
Dat jong miech boaver d'r versjtank, iech wós nit wat iech moeët.
Iech woeët bauw in 't köpje krank, bis dat iech zage hoeët:

Refreng:
Erm erópper, erm eraaf,
't mósse nog jet kieloots draaf.
Bee noa links en bee noa reëts,
zorg zoeë datste volsjlank weëds.

Iech broechet janit wied tse joa, doa woar inne janse zaal.
Die dónge inne man dat noa, jans vure in d'r zaal.
Heë dong 't vuur mit inne sjwónk, en róffet de moraal:
dóch miech noa uur weëd jezónk, de dikke weëde sjmaal.

Iech jon noen jidder wèg ing kier, en sjwingel mit de bee.
Vier sjwese allenäu dan zieër, mar dat is jans allee.
't Loeënt de muite mit tse doeë, de sjpierpieng jeet vuurbij.
Vier weëde jans nui lü ezoeë, woarum komt uur nit derbij ?