Tuin van vrundsjap
dus wie kinste dinke daste einzaam bès
en dat zelfs de zón vuer dich neet sjient
gaef mich toch dien leeve hand
en ich veur dich doeër de tuin va vruntsjap
'ch zal dich get toeëne
waste neet vuer meugelik heels
zuuste dao die kleine kinger sjpieële
in ein roêsj van vrujd
mit zoeë wieënig dinger
zint die al tevrîije
hun ónsjöldig kingerhart
dat vól is va gelök en vreeje
oêt hun auge sjtaolt
gein einzaamhaet of kaot
zuuste neet wie de natuur
elk vuerjaor waer opnuuj geit laeve
plante, bloome, blaedjes
ummer kinste 't waer belaeve
flónkerende sjterre
en twieë jonge miensje die zich vinge
e pasgebaore kind
en 't wejje van de wind
zonleech dat ós wermde geuf
ein traon die ós gelök bezeigelt
ènne Kreateur
dae dit alles reigelt
ènne zenger dae e klein akkaord
va leefde vuer dich uever haet zoeë
dats dich vuer ummer
dien einzaamheid vergits