Refrein:

Ik wil urst látter, jalalala látter
As weej same gaon, dânse tot de sterre staon
Nor látter
Ik wil urst látter, mákt ‘t net wat vroeger látter
Tel nie áf már vurruut, tot d’n tied d’r nie toe duut
Nor látter

Couplet 1:

Vriēf ik de slaop uut uut mien oeëge
Wieët ik dat ik wér kan droeëme
Ovver wor ik nor verláng

Zwaervend jaag ik rennend dur de waeke
Zuūk iets wat d’n tied kan braeke
Waachte duūrt maej veulste láng

Volle plejne, joekskapelle
Dat is wor ik nòw wil zien
Vastelaovend kòm meej hale
Kan dat méschien?

Couplet 2:

Knagend kriebelt hejmwee ien mien köpke
En dan áf en toe dan löpt de
Gedaachte ver van meej vandán

Daenk ik án snute, gekleurd van binne en van bute,
Die same schravelend gón zūke,
Waachte duurt ze veulste láng

Volle plejne, joekskapelle
Dat is wor ik nòw wil zien
Vastelaovend kòm meej hale
Kan dat méschien?

Brök:

Vastelaovend kòm meej hale (herhaling)
Kan dat méschien?