Refrein:
Nae, dich hôfs ech ni jeloërs te zien, want ut kân gen kwaod.
Kiëk ik ok verlief misschien, nao en hiël leuk megje op de straot.
As ik dât dân ok en kusje gaef, og d'r wât mei smoës,
dich wets toch, as ik gôjjen hônger kriëg, kôm ik gaer nao hoës.

As ik en aardig megje zeen in en kefee,
dân zeg ik: 'Schatje, kôm d'r lekker beej'.
Huurt mien vruiwke later wât ik heb gedaon,
is ut vurluipig met ôs gedaon.

Ik gaon s'aoves gaer nag hiël efkes oët,
kiëk dân netuurlik nao en leuke snoët.
Huurt mien vruiwke later wât ik heb gedaon,
is ut vurluipig met ôs gedaon.