Refrein:
Dan ... huurste ein leweit van hebste neet gezeen.
Ut joeksmesjien begint nôw weer te dreije.
De sjouws mit An en Leen en luets dich euvral zeen.
De Venlonaer luet Jocus-haan weer kreije.

De Jocus-haan haet maonde lang zien stumgeluud verlaore.
Maar eeder jaor mit elf van elf wuerd die opniej gebaore.
De Raod, die steit weer klaor mit euren hood en parapluuj.
Hae kriet dan as van zellef weer dreej daag kuuklekuuj.

De Jocus-haan had maonde lang zien vaereprach verlaore,
want hae waas net wie altied weer zien stertje kwiet gewaore.
'Det guef niks' zaet hae en hae dingk maar altied beej zich zellef.
Det is gegreuid ut volgend jaor d'n elfde van elf.