Ut pèkske
Wilse weite waat ich doon, draag ich mörge Pipo-sjoon,
waör ich griezel sjpoeëk djuu, waat zal ich éns doon?
Sjmienk ich mich den gans mét gael, gaon ich den as un banaan,
of doon ich mien pak van Sponge Bob toch mer aan.
Ederein sjteit te tampiëste, vastelaovendj det is gaaf!
Gekke sjnoete gekke fratse, HOI, ALAAF!
Refrein:
Zoeë vervluugtj de ganse middig,
sjtrakkes mot ich heivers gaon,
Mer mien Pekske zaet: 'Ut is nog neet gedaon.'
Mien Mooder maaktj vaör mich ein pak,
daomét gaon ich verklèdjt op sjtap.
Wae danse ós den oet de naod
en sjpringe same in de maot.
Ich weit nog echt neet waat ich waer,
mer mich verkleije doon ich gaer,
den meuktj mien pekske hie de blits!
Neet te kinne waem bén ich, waem is det en waem bés dich,
mét die pruuk op en dèt brilke op dien naas?
Kiek die heks dao mèt dae baezem en dae lange mét die möts.
Huuër dae kwakkert dao ins kwaake, greun wie graas.
Ederein sjteit te tampiëste, vastelaovendj det is gaaf!
Gekke sjnoete gekke fratse, HOI, ALAAF!
Den meuktj mien pekske hie de blits!
Kroep ich nao drie daag oet mien rits!!