Ich bön ein Zösters bleumke en gedraag mich altied good
Mer toch mót ich bekènne, zit mich sóms get in mien blood
Èns per jaor veul ich get raars en dènk det ich get mis
’t Klink misjien onneuëzel, mer ich weit noe waat det is

Refrein:
Hei sjnap èns hiej, nondepiej, mien rechterziej
en auch èns hiej, nondepiej, mien lènkerziej
Ich doon zoa gaer get poemele
en wil dich èns effe knoemele

Ich veul mich al get baeter, mer ’t woor nog neet genóg
Mien ganse priej die kriebelt mich, hunk det noew in de lóch
Wie zou det noe toch kómme, want normaal höb ich gein leid
’t Kan mich auch niks sjaele, d’r is ein dènk waat ich weit

Noe bön ich pas ech werm gedreijd, doe kèns mich neet mieë trök
Ich raos en sjprèng en sjtèl mich aan, ’t zjweit op miene rök
Waat mich mankeert, de vastelaovend zit mich in ’t lief
’t Doert drie daag, noe gluif mich mer, det ich nog zènge blief