Refrein:
Wae zien egte vastenaovesgèkke
dèt zuüse drèk aan ôs.
Staon tege idderein te kwekke
zien flink oët gedôs.
In unne jas met hiele groëte roëte,
ein hudje op de kôp
mit ôs versierde snoëte
gaon wee drej daag veurop.

Wae zien euveral aanwezig en zien sjoën verkleid
al die vastenaoveleedjes zien veur ôs ein weit.
Zien we ôs aan 't amusere, we make vuül plezeer
Motte wee dèn èns vertrikke, dèn gaon wee neet zoë gaer.

Trikt de optoch door de straote, doon wae dao aan mèt
fiëste op de groëte wage dèt is toch je van het.
Want ôzze bank dae klàpte wee lachte ôs de miës