Nao d'n optoch gaon we gaer, veur dae vastelaovessfeer.
Wages groét en klein, die rieje achterein.
Wage nummer nege wach, hiél belaef op nummer ach.
Want dae is te laat, en de's 't iérste gaat.
En as det is gebeurd, wet geej wie lang det deurt ?

Refrein:
Det is det Venloos keteerke, ein momentje, det is waor,
Deurt beej ôs ein hallef oor.
Det is det Venloos keteerke, jao, det make weej in Venlo klaor.
Det langszaam spoje hingk heej in de lôch,
en och det snoéve weej zoë gaer.
En zôn keteerke deurt dan lang genôg,
veur ein kösmoel, ein leed, ein glaeske beer.
Det is det Venloos keteerke, jao, det make weej in Venlo klaor.

Aste op visite geis, dan gebeurt 't dich waal smeis,
des-te later bis as aafgespraoke is.
En veural as Venlonaer, zuus-te dan zôn klok neet gaer.
Weej zien zônder spiét, haos altiéd euver tiéd.
Dao zitte weej neet mei, weej gaeve deze drei.