Wie Joep vreuger vrieje goong, achter in de gaard,
en dao mit zien Klaartje sjtoong, woord 'er neet gesjpaard.
Es 't korter biej'm sjoof, voolt Joep zich al raar.
Went 't 'm ei muulke goof, zag 'er: 'Leefste Klaar:'.

Refrein:
Veul 'ns, veul 'ns, veul 'ns wie mien hertje schjleit.
Veul 'ns, veul 'ns, veul 'ns wat 't noe weer deit.
Veul 'ns, veul 'ns, veul 'ns wie 't sjneller geit.
Boemele, Boemele, Boemele, Boemele, Boem!
Veul 'ns, veul 'ns, veul 'ns wie mien hertje schjleit.
Veul 'ns, veul 'ns, veul 'ns wat 't noe weer deit.
Jao, mien kendj, noe witste toch waal van besjeit.
Boemele, Boemele, Boemele, Boemele, Boem!

Op den trouwdaag goonge ze same nao 't sjtadhoes.
Effe later sjtoonge ze sjtilkes wie ein moes,
in 't Kirkske van Maaseyk en belaofden trouw.
Joep zag, gans van sjtreek en bleik, teige Klaar zien vrouw: