Jun iech noa éé fèsje i ut zóndiechse jèsje, dan is miech alles ejaal.
Wil miech amoezéére mit de daame en heere en vleij dan durch d'r zaal.
Iech sjpreng mer rónk zoeë blief iech jezónk, al bin iech óch al jet kaal.
Dun sjpas miech maache en blief mer laache, denn dan is miech alles ejaal.

Refreng:
Vier zunt áá-éé jebónge, tsezaame weëd jezónge.
Pak diech jet van ut leëve, blief ut jeleësje heëve.
Vier junt ós keal huu sjmiere, dat broecht ós jinne tse liere.
Dat is wirkliech woar, zoë weëde vier 100 joar.

Op jiddere eck sjteet wie iech zoeë-inne jek, zoeng luu die jieëd ut noch mieë.
Wat wuër noch ut leëve wenn ut ós nit zouw jeëve, oejazes, òch-erm en auwieë.
Al hant vier óch zurje, sjuuf die óp bis murje, kóm kiek doch nit zoeë zoer.
Doe móts nit verjèsse, ins bis doe versjlèsse, doarum zinge vier noen i koer.