Ins waor 'nen tied op dees eerde, ermooj had hiel väöl geregeerd.
Toch bleef ederein in z'n weerde en dao woort gerespecteerd.
Wat doen veer noe toch hei op dees eerde, oonrös heers in eder land.
Ederein de vrei verklaore, zoe weurd de wereld onheil bespaord.

Refrein:
't Is mer 'n vraog aon dees eerde, tot 'n ederein ziech versteit.
Boe 'n ederein vaan genete kin, zoonder haat, geweld en väöl leid.
't Is mer 'n vraog aon dees eerde, tot veer ein femilie zien.
Ederein is gruuts op zien vajerland, leef vaanoet 't hart, hand in hand.

Laote veer us same bezinne, gun 'n ederein zie bestoon.
Al mote veer vaan väöraon beginne, kin toch neet zoe weier blieve goon.
Veer zalle daan de zon weer zien sjijne, euver alles wat veur us tèlt.
duuster wolke zalle verdwijne, e leve boe 'n eder vaan hèlt.

Eder vaan us kin toch de preuk 'Iere wee iere behuurt'.
Haaw toch vaanein, leef toch mèt ein, in dees wereld, zoe wie 't ziech huurt.