De zitting van Vors Jocus, zéj is veur eederein.
Bekind, det me van herte zich amuseert hiel fijn.
Is 't joekspalies verlaote, dan klink 't langs de straote,
dan klink 't, dan klink 't langs de straot.

't Is weer vastelaovend, hiel Venlo haet plezeer,
de groëte danse springe, drinke mennig pötje beer.
De res geit langs de straot, en zink fijn in de maot,
en zink fijn, en zink fijn in de maot.

Elk sluut zich ein van zin, achter Jocus' schoëne vaan.
Den raod hilt er de joeks waal in, det huurt zoe béj den haan.
Trek dus ein lollig snoet, en krei 't allemaol oet,
en krei 't en krei 't allemaol oet.

Wéj onderdane van Jocus, door ozze Vors geleid,
wéj gaon nog neet nao hoes toe,
wéj gaon nog neet nao hoes toe,
al haet den haan gekreit, Ki, ka, ku, kukele ku-u.