Refrein:
Wìj kunne ’t nie laote, en viende ’t zó fejn
U mien de Roojse straote, of òp ‘t Merntplein
D’n huppelsjees te dânse, en hebbe dan zón schik
Want mit vastelaovend, hit ieder zienen tik

Wie kent ‘r al d’n huppel dat huppele van Truuj
Òs megje is ‘r weg van zij wert dat ding nie muuj
Jao, wilde ’s prebieëre mar wet nie hoe dat zit
Wìj zun ’t òllie lieëre kòm doet már mit òs mit

Ok gìj het van die dage dan viende ’t laeve zwaor
Gìj kunt mit alles smiete már dan wer aens per jaar
Vergaete zien de zórge d’n toemel án de kânt
Wìj lieëre òw wer huppele dus pák ós beej de hând