Refrein:
Wìj viere vastelaovend, ’t fieëst vur iederieën
Ge kriegt mit vastelaovend, de kriebels ien òw bieën
Vur òs is vastlaovend, ’t mojste wat bestöt
Wìj viere vastelaovend, zoeë láng ’t ok már göt
Wìj viere vastelaovend, zoeë láng ’t ok már göt

D’n tíed van zitte knieze, dén is nòw wer vurbeej
Wìj zinge òp de toeëne van ’n blaoskoompeneej
De Pieëlhaas is wer wakker, hìj springt wer ien ’t roond
Doet mit en blieft nie aachter, went fieëste is gezoond

Wat hedde nów án kaeke, án smaele en geknaoj
Wìj viere vastelaovend, verget d’n hieële braoj
Wìj zien toch ieën femilie, nie ieëne dén is mieër
Hökt ien òw aerm, daor gón we en zing nog enne kieër