Refrein:
Waat hebst dich toch schoeën lônge.
Zeen ze dich nog noeëts gesprongen ?
God wi-j kan ut allemaol zoeë blujje ?
En ut lieëktj as of ze alsmer grujje.

't Es net as of mien ouge, dich ein deenk wille vraoge.
Esj 'ne droûm of es ut echt, miljaar, waat staon ze toch schoeën recht.
Lônge, as di-j dao nôw neet stónge, haaj ich dit neet gezônge.
Mer gelökkig zeen ze echt.

Lest zoog ich dich loûpe op d'n Hoeëge Kej.
'ch Leep dich achternao en reep: wi-j esj d'r me-j.
Dich drejdjes dich toen um en bleefst mer vuuër mich staon.
Waat ich toen zoog, det sneej in mieënen aom.

Dich hebst altieëd êrreg völ aan sport gedaon,
en daodoeër zeen dien jônges niks tekort gedaon.
De kaerels drejje allemaol nôw um dich haer.
Gein wônger, want di-j zeen dich ôh zoeë gae.