Ik wis de gansen aovend al, ik mis nog eemus op d'n bal.
Wae is d'r nog neet heej, wae is d'r nog neet beej ?
Maar dit waas het, en det waas hae, ik misde um maar wis neet wae.
Toen kwaams dich veur d'n daag, en reep ik met bedraag :

Refrein:
Wae hebbe we dao dan ? Wae hebbe we dao dan ?
Ik kin dich langer as vandaag, maar ik weit neet miër waovan.
Lege det leet neet in mien lien, örreges môt 't toch van zien.
Of heb ik gedruimp van dich meschien, dan kin ik dich daovan.

't Waas al laat, 't woord al leech, wie Sjang zien deur neet aope kreeg.
Hae zag: ' Ik gaef 't op, 't slaot is weer verstop '.
Wie hae zich veur de veurdeur loog, umdet dae d'r gen gaat in zoog,
toen ging 't raemke aop, en zag ein stum vol slaop: