D'r zeen hie waal hongertdoezendj miense op de stjroat.
Mer wae ongerein,
Wae zeen mer allein.
En minstes al sins een oor geleeije zeen wae kwoad.
Oos makkers zeen fijn, die noame de bein.
Noe zeuke wae stjad en landtj en dörp aaf noa det stjel.
Want as ig os efkes tel.
Den is oze vasteloavendtj niks miër waerd.
Juus dae gene met de pot is um gesmaerdtj.

Refrein:
Wae zeen noch met zes höb gae de res van os gezeen,
woë zeen die gebleeve.
Wae zeen noch met zes höb gae de res van os gezeen,
net woare wae nog met zeve.
En wae begooste zelfs met ellef, bie ut valle van de nach,
mer doanoa ging ut vanzellef.
En noe zeen wae nog met ach, met zeve, nae met zes!!!!
Wae zeen nog met zes as gae de res noch zeet missjien
Den zek det wae ut meug,
Zek det wae ut kök,
Zek det wae hos zaat van't zeuke zeen!!!!

Wae goan met ut elleftal een paar daag aan de zjwier.
Met kieper en al, en zellefs met bal.
Omdet men de vasteloavendtj met zien makkers viertj.
Waat is ut geval, den kriese weer kal.
Inmiddels is gans de linkerflank neet miër te zeen.
En aug dae kieper dae verdween.
Det is erger as un eige goal die veltj.
Want dae nutte vlaegel haai het hiële geldtj.