Refrein:
Wae zien neet gek, wae zien un vleegtuug, wae vleege door de log.
Wae zien gans in de wolke en kriege noeht genog.
Wat vleege wae sjoen same, same zoe mit ein.
Wae zien neet gek, wae zien un vleegtuug, en det vinge wae hiel fijn.
Wae zien neet gek, wae zien un vleegtuug, wae gaon wie unne trein.

Kiek ins nao die blaue log, det is toch krek waor ich nao zog,
waor ich op zoot te wachte.
Ich gaon zoe gaer de heugte in, in vleege heb ich altied zin.
Ich vleeg zelfs in mien gedachte.
Ich heb det neet allein, wae zien un sjtel beijein.

Ich heb dur zoe lang van gedrumt, doe wits neet wat dich overkumpt,
as se inins kins vleege.
Meij vinge minse ut neet good, umdet ich oeht de huugte doot,
mer och dao kin ich taege.
Neemes dae mich verbeeje kin, te zien wat ich now bin.