Woarum jieët 't uvveral zoevóal krig en honger ?
Hei is van al tse vöal en doa zitse ze mar ummer zónger.
De ozonloag weëd dunner en de zieë is an 't stieje.
D'r pries van d'r vuuroesjank hingt ós jans sjun boave d'r kop.

Zaag miech ins: weë, weë, weë, weë hat datjedoa ?
En wies noe nit d'rek die angere mit 't vingersje noa.
Zaag miech ins: weë, weë, weë, weë hat datjedoa ?
Hat hei inne nog 't reët um vrijoes tse joa, nè !

Lanksaam, mar zicher, weëd 't um ós hin a bis-je wermer.
De rieche weëde riecher en de erme, weëde ummer ermer.
Vier blieve konzemere, dinke doa nit mieë bij noa.
Besser, dökser, hoeëjer, jroeëser, flotter mós 't joa.

Zaag miech ins: weë, weë, weë, weë hat datjedoa ?
En wies noe nit d'rek die angere mit 't vingersje noa.
Zaag miech ins: weë, weë, weë, weë hat datjedoa ?
Hat hei inne nog 't reët um vrijoes tse joa ? Joa !

De kabouters en d'r poasjhaas, die hant e alibi.
't Repelsteeltje en d'r krisman, die woare 't zicher nit.

Weë van üch kan miech i himmelsnaam noen ins zage,
woarum dat ós kinger sjtrak die laste mósse drage ?
Junt vier jeweun durch en kiekke ing anger zie oes,
en laache de probleme voet alsof die nit besjtunt.

De kabouters en d'r poasjhaas, die hant e alibi.
't Repelsteeltje en d'r krisman, die woare 't zicher nit.
De zivve jeetjer en 't kling duimpje, die hant e alibi.
D'r sjwatse ridder en 't sneeuwwitje, die woare 't zicher nit.