Refrein:
Maar minse leef ut is gedaon,
weej môtte nou nao hoës toegaon.
Ut wass geweldig ut waas zoë fein,
weej danke daoveur idderein.

Weej deeje zinge euver dinge,
soms met en traon of enne lach.
Waat melodietjes en leefdesliedjes,
die hebbe weej veur och gebrach.

Groët en klein zit doënbeejein,
en men herkent zien sentiment.
't Waas 'n aovend, vuul belaovend,
en dae kumt nou aan zien end.