Refrein:
Weej gón same, same, same, òp de láppe
weej gón mit zien alle driej daag bieësteg stáppe,
òp aswoensdágaovend lekker viske háppe,
már dan kunne weej, jao dan kunne weej,
jao dan kunne weej, d'r nie mit káppe.

Weej zien elken dág beej-én um wér nor 't dörp te gaon, want weej wille 'r niks van misse.
Al mien vriende die gón mit same urst nog nor de baank um wat euroos òp te gón visse.
Al ‘t geld göt òp 'nen hoeëp vur de munte ien de kroeg en dan gón weej 'r tiggenán.

Smóndágs smaerges vroeg wér òp, want d'n òptòcht kumt 'r an en weej wille ok mit gón trekke.
Hebbe same schik vur tien, looëpe dur 't gânse Rooj, blieve saoves lekker láng plekke.
Daenke dan nie án òs huus, zákke lekker dur vandaag en weej proeëste òp òzze preens.

Dinsdág saoves beej d'n haas, slöt de klok um twelf uur en dan stón weej daor flink te bale.
Már weej zien nog láng nie muuj, gón nog dur de gânse naacht, gón nòw drej wér 'n pilske hale.
Spraeke áf vur volgend jaor, vur d'n vastelaovestied, gón 'r dan ok wér tiggenán.