De zon die zwump onder mien veut, raegen stuuf euver mich haer.
Sste heej bis duit 't pien, umdet ik weit det 't neet zoe meug zien.
Heej leet 'n zieje van traone veur dich, 't zalt det brand deep in mich.
Golve slaon mich truuk, waor ik van hald drief weg van mich.

Refrein:
Weej halde vanein, halde vanein, weej halde vanein.
Weej halde vanein maar waorum zien weej dan neet beejein.

De hebs mich oet dale gehaold, de zoots mich op berge neer.
De waas noeits bang mej ònder te gaon, as ik 't woel staol se de maon.
Noow neemste 't leech van d'n hemel van mich, zoedet d'n daag auk duuster is.
De bis zoe moej, aan ónschuld riep, is 't dit waat ik neet begriep.