In 't paradiés, hiël lang geleeje, hebbe ze de minse oétgedach.
Daorum is noow idderein tevreeje, kiék maar ens, aan alles is gedach.
Adam haet zien rubke aafgegaeve, Eva zag : ' Och jông bedank.
Ens gegaeve blief gegaeve, bliéf beej mich mien laeve langk '.

Refrein:
Weej zien ein wônder, gèn wônder, jao, kiék ôs maar ens aan.
Zoë schoën gewasse, de's klasse, mit alles d'rop en d'raan.
Weej zien ein wônder, gèn wônder, want weej zien good gelök.
Uig ôs ens greuje en bleuje, ein wônder stök veur stök.

Minsekinder waat zien weej biezônder, minse waat zien weej toch good geslaag.
Baove köpke köpke, baom van ônder, idderein kump praoper veur d'n daag.
Kiék ens weej zien good bedeild gewaore, kiék ens weej zien good bedach.
Op de juuste plaats gebaore, dao is euver naogedach.

Idder mins op zich, det is ein plaetje, degelik verzörg zoë wuuert bewaerd.
Of 't noow ein jungske is of maedje, weej zien toch 't schoënste op dees aerd.
Minse groët of klein, in alle maote, hebbe alles naovenant.
Huuer ôs maar ens zingend praote, minseleef waat zien weej kwant.