Merie had gisteraovend weer 't krenske op bezeuk.
En wie de fles op taofel kwam, toen woord 't toch zoë leuk.
En beej de worstebruëdjes kwaam 't leech al aan de lôch,
Toen zag Merie: 'Ik goëi ôg d'r oët 't is mich laat genôg'.
Dao reep det maagdekoër: ' Det wuërd waal einen toër ! '.

Refrein:
Weej zien nog al gek ! Weej zien nog al gek !
Ze kriëge ôs heej neet vandaan, nog neet met eine stek !
Weej zien nog al gek! Weej zien nog al gek !
Kôm goëi d'r nog wat taegenaan, want geld is toch maar drek.
En wae haet oëts 't zoë good gehad, van alles zat, veur eder wat!
En wae neet blief, det dae maar vertrek, maar weej zitte vasgeplek.
Weej zien nog al gek! Weej zien nog al gek !
Ze kriëge ôs heej neet vandaan, nog neet met eine stek !

D'r waas al weer ens boenje in de kamer in d'n Haag,
dao kwame d'r weer zeve mit ein motie veur d'n daag.
Ze hadde euren boëk al vol van dae ministerraod,
en zagte: 'Zit det ganse stel sebiet nog op de straot'.
Maar 't hiële kabinet det reep: 'As geej maar wet'.

Lewie en Jaer en Sjaekske hadde weer ens wat gedaon,
toen zien ze veur ein waekske moëi 't kotje in gegaon.
En wie d'n tiëd verstreke waas toen sprook d'n direkteur:
'Nôw zult ge toch waal bliej zien, det ik ôg nao hoës toe steur.'
Toen zagte dao die dreej: 'Zek luuster nôw ens heej'.