Vier sit’ze janz jesjpanne, al vuur d’r televies.
D’r Paulusma verbanne, want deë vertsel’t jet kieës.
Hee zaat de zon jong schienge, hee zaat de loeët woet blauw.
Mer wie ’t ziech dróp aa kóm, woar ’t ra’zele van de kauw.

Refrein:
’t Weer maagt os nuus oes, vier kome oes jen hoes.
Went ’t reënt of win’gt, os sjtad die ummer zingt.
Al vruust de naas janz blauw, da maache vier radauw.
’t Weer maagt os nuus oes, vier kome oes jen hoes.

D’r wink’tersjtüb bliet hange, die drei daag in d’r eck.
Vier losse os nit vange, vier sjpelle werm jeck.
Vier blieve da nit bin’ne, vier kome oes jen hoes.
En wil de zon nit sjienge, da maagt os datt nuus oes.

D’r noa’ber kom ens kieke, al in ’t duur-jesjpan.
Heë hoet d’r reën och tieke, doavan woët heë nit bang.
Dee reën kenn miech nuus sjeë’le, zaat heë al vuur zieng duur.
Vasteloavend jon iech viere, en d’r him’mel kroag werm kluur.