Hae zit strak in ut pak, zien sliepse hebbe stiel.
Zien hand die wieze leef'lik nao ut bord.
De wermte det zien nummerkes, de wind is enne piel.
Met um is idder weerberich te kort.

Zien kopke dreijt beej idder waord, en ik dreij altied mei.
De zaachte G glied lanksaam door zien tand.
Hae zuut d'r Limburgs oet, op zondaag paot-e prei,
ein boeremorf en groete boerehand.

Erwin Krol vrees veur zien baan,
want Servee dae kump d'r aan.

Hae bringk ut zonke op de stoep,
want hae is weerman van beroep.
Joechee joechee, Servee.
Hae wet percies wie hard ut weijt,
en of ut morge snieje geit.
Holladiejee, det is Servee.
Ik kin um neet misse dae golde lach,
dus ik kiek de gansen daag allein herhaoling op TV-8.
Hae bringk ut zonke op de stoep,
want hae is weerman van beroep.
Joechee joechee, Servee.
Hae wet percies wie hard ut weijt,
en of ut morge snieje geit.
Holladiejee, det is Servee.

Zien stum die is zoe leef, zelfs raege klink as zon.
Ut is asof depressies motte wieke.
Hae vluug de gansen daag in ziene weerbellon,
um wolke van baove te bekieke.

Hae kiek met schaopkesauge verbaas de wereld in,
en waat-e dink, det blief veur os verborge.
Maar gans zien weerman-hert det leet-e in de zin :
' Det waas ut weer dan weer, tot morge '.