Wie ich nog a jungske woar, zoeë van ee joar of zus,
doe vong ich geer va alles aa, en leet ich nieks mit rus.
Zoot ich aa 't trummelke en pakte mich ee keukske,
dan zach de mam: ' doe deugeneet, ich zet dich in ee heukske '.
Tralalalala, tralalalala, tralalalala, tralalalala.

Wie ich later groter woar, die sjooltied woar veurbie,
toen hauw ich geer wie eederein ee maedje aan mien zie.
'n Knap gezichtske, ein aardig kind, mit op de kop ee deukske.
Ich sproak dan mit dat maedje aaf op een of ander heukske.

Wie ich later vrieë gong, ich woar vol gooie mood.
Veer noome afsjeit in de gank, ich weet 't nog zo good.
Opins versjeen d'r sjoonpapa en zach toen mit ee vleukske:
' Wat mot dat mit mien dochter noe, doa in dat duuster heukske '.
Tralalalala, tralalalala, tralalalala, tralalalala.

Wie ich toen bie Petrus koam, en klopte aa de deur.
Toen zeij d'r: ' Jong, kom doe mer in, doe sjteis d'r gans good veur.
Doe hubs doch neemes kwoad gedoan, d'r sjteit nieks in mien beukske '.
Toen zag ich: ' Petrus, zet mich mer mit 'n engelke in ee heukske '.
Tralalalala, tralalalala, tralalalala, tralalalala.