De miene zeen al lang gesjlaote
De kaole zeen noe oet de gróndj
Daoveur mós get anges kómme
Daoróm wórt DSM geboewd

Refrein:
DSM blif mer rouke, Jóng kiek mer oet
Kris te pien aan dien ouge
Dien gezóndjheid geit alweer achteroet

Doe mós neet zeike, mós neet klage
Eindelik höbs te 'n gooje baan
En kèns te die lóch neet mieë verdrage
Den duit d'n dokter dao waal get aan

Dien kenjer blieve aan 't hooste
Zjwaore aom, geine lóch
D'n dokter sjtuit veur 'n raodsel
Mer werk det haet hae noe genóg

Wirke mit asbes det mót kènne
Es ze gelök höbs wurs te vieërtig jaor
Wie sjoan ós Limburg is, det heuërs te
Dus blief mer blaoze in de lóch