Refrein
Witse wie-se vastelaovend môs gaon viére?
Det is ein kosbaar limburgs bezit.
En môsse deile mit wae det nog neet wit.
Witse wie?...Dan laot ein ander daovan liére.
Want nóów is Limburg altiéd op zien bes.
En is ut groëte veurbaeld veur de res.

Couplet
Unne boétestaonder oét ut land,
Bekeek ut zich met bedraag.
Want Limburg sprông heej oét de band,
Met de vastelaovesdaag.
En toen kwaam beej um ein vräögske op,
“Wao kump det toch van haer?
Hebbe die ut heej dan in ut blood of kump det van ut beer?”

En dae boétestaonder zag al vlot;
“Det heb ik néét zoë geliérd!”
Hae prakkezeerde zich kepot;
“Waat doon ik heej noow verkiérd”.
En hae zông en sprông, ‘t-had genne zin,
Al deej-e good zien bes.
Daorum vroog hae ôs ; “Kan ik beej ôg,
Op vastelaovesles?”

Brökske
Nog efkes, en dan haet ut ganse land ut ônder de kneen.
Maar in det geval, dan zulle ze ôs neet boéte Limburg zeen.